Een kijkje achter de schermen bij Gerrit Hiemstra

De laatste blogpost van het jaar met daarin gelijk een van de vetste interviews! Ik ging langs bij Gerrit Hiemstra, de bekende weerpresentator van de NOS. Van de visagie tot backstage bij het 6uur journaal, alles staat op film!

Klik hier als je de video met het interview niet kan zien en klik hier om je te abonneren op mijn youtube kanaal.

Reynaldo Adames: ''In de laatste fase van mijn detentie ging de knop om''

Hoe is het als je in de gevangenis zit en wat doe je als je er weer uit bent? Deze vraag stelde ik aan Reynaldo Adames. Hij heeft zelf 4,5 jaar in de gevangenis gezeten en heeft nu Made in Prison opgericht.

Klik hier als je de video met het interview niet kan zien en klik hier om je te abonneren op mijn youtube kanaal.

Holkje van de Veer, de hipste non van Nederland

In het weekend ging ik naar het Dominicanenklooster om Holkje van de Veer op te zoeken, deze zuster wordt ook wel de hipste non van Nederland genoemd! 

Klik hier als je het interview niet kan zien, en klik hier om je te abonneren op mijn kanaal :) 

Het interview: 

Interview met Maya van As, maker van Poezewoepers, op film!

Verrassing! Het interview is deze keer is niet geschreven, maar gefilmd! Vorige week zondag ging ik langs bij Maya van As, de ''founding mother van Poezewoepers'', zoals ze het zelf ook in het filmpje zegt. Poezewoepers is de naam van haar facebookpagina, waarop ze (naar mijn mening) hilarische tekening plaatst. Ook is ze zelf grappig en dat kan je nu dus dankzij de film echt op beeld zien (jeej!). Te veel woorden zal ik er niet aan vuil maken, het is immers het doel dat jij lekker achteruit kan zitten en het interview kan bekijken! Dus zie hier het interview met Maya van As:

Een van de Poezewoepers van Maya:
bron

Petra ging een jaar geleden nog als Peter door het leven. Het verhaal van een transgender

Petra van Dijk (51) is geboren als man en leeft nu bijna een jaar als vrouw. Ze heeft zich aangemeld om in transitie te gaan en krijgt binnenkort hormonen en vervolgens een geslachts-aanpassende operatie. Op 29 april 2013 was haar eerste dag dat ze door het leven ging als vrouw. Dit ging niet zonder slag of stoot. Ze vertelt in dit interview openhartig over hoe het is om een transgender te zijn. Zelf heeft ze offers moeten brengen om te besluiten dat ze niet Peter maar Petra is. Haar huwelijk van 27 jaar is erdoor kapot gegaan: ‘’Ik ben nu gelukkig, maar wel met een rouwrandje.’’

Geen travestiet maar een transgender

‘’Twee jaar geleden was ik met mijn toenmalige vrouw boodschappen aan het doen. Er kwam een vrouw voorbij en ineens was het alsof ik was getroffen door de bliksem. Ik besefte dat ik haar wilde zijn. Daarvoor dacht ik dat ik een travestiet was (iemand die zich af en toe wil verkleden als vrouw, maar verder blij is met zijn eigen lichaam). Maar ik wou haar niet voor even zijn, maar voor áltijd. Dat gevoel had ik heel lang onderdrukt, maar toen ineens kwam het binnen. Het was een hele rare gewaarwording. Ik realiseerde me gelijk dat als ik dat voor altijd wou, het hele grote gevolgen zou kunnen hebben. Wat zou er gebeuren met mijn huwelijk, mijn baan, mijn vrienden en mijn familie?’’

Huwelijk

‘’Ik ben zevenentwintig jaar getrouwd geweest. Mijn vrouw wist vanaf het begin af aan dat ik het leuk vond om af en toe als vrouw door het leven te gaan. Maar hoe het precies zat bij mij qua gevoel kon ik haar niet uitleggen, ik wist zelf toen ook nog niet dat het zo diep zat. Toen ik uiteindelijk bewust ben geworden dat ik transseksueel ben, was zij daar direct erg afwijzend in. We hebben geprobeerd er samen uit te komen, maar dat is niet gelukt. Voor mij zat er maar één ding op, ik moet verder met mijn leven. Als dat niet samen kan is dat ontzettend vervelend en heel erg naar, maar dit is ook geen leven zowel voor haar als voor mij. Zij wou mij als man houden, maar ik wou vrouw worden.’’

Liefdesvoorkeur staat los van gender

Wanneer Petra mij uitlegt dat je seksuele identiteit los staat van je genderidentiteit, besef ik dat ze voor de buitenwereld een heteroseksuele man was die is veranderd naar een lesbische vrouw. Wanneer ik dan een beetje knullig vraag ‘’Maak je het jezelf dan niet een beetje moeilijk?’’ reageert Petra terecht verontwaardigd: ‘’Ik maak het mezelf niet moeilijk, de buitenwereld maakt het mij moeilijk! Er wordt in hokjes gedacht: man, vrouw, homo, lesbisch, biseksueel. Maar ik ben nog steeds dezelfde gebleven, ik ben niet veranderd. Alleen qua uiterlijk en gedrag een beetje. Maar voor de buitenwereld is het moeilijk om te snappen, ze denken dat ik eerst een heteroseksuele man was en nu een lesbische vrouw, maar ik ben altijd al die lesbische vrouw geweest.’’

Leven als vrouw

‘’Toen ik zeker wist dat ik verder wilde leven als vrouw realiseerde ik me dat ik op mijn werk ook ‘om’ moest. Ik ben toen heel langzaam in kleine stapjes mijn uiterlijk gaan veranderen: oorbellen in, nagels langer laten groeien en een  beetje nagellak. Elke drie weken deed ik er een klein stapje erbij. Toentertijd heb ik enkele collega's in vertrouwen genomen en uiteindelijk heb ik een e-mail geschreven en die naar meer dan 500 mensen verstuurd. Hierin stond mijn coming out verhaal, en de vraag of iedereen mij voortaan Petra in plaats van Peter wilde gaan noemen. Ik kreeg rond de 140 mailtjes terug met persoonlijke gelukswensen en felicitaties. Twee weken later had ik mijn eerste werkdag als vrouw. Ik kreeg een nieuw pasje voor mijn werk met een andere foto en een nieuwe naam: Petra. Ik had getrakteerd met beschuit met roze muisjes. Sommige vrouwen zeiden letterlijk ‘’Welkom bij de vrouwen. Het is leuk bij ons!’’ Daar werd ik heel blij van.‘’

Zelfmoord

Het klinkt misschien alsof alles van een leien dakje ging, maar de eerste periode was emotioneel erg zwaar. ‘’Het was echt een hel. Er gaat van alles door je heen: verdriet, schuldgevoel en spijt. Je krijgt een hekel aan mensen omdat je denkt dat ze je niet accepteren. Maar ook een hekel aan jezelf: ik realiseerde dat mijn huwelijk voorbij was, dat ik misschien wel alles kwijt zou raken. Het waren hele emotionele tijden.’’ Petra wordt ook zichtbaar emotioneel wanneer ze eraan toevoegt ‘’Ik heb in die tijd ook even aan zelfmoord gedacht. Op een gegeven moment zit je zo diep in je verdriet, dan weet je niet meer wat je moet doen om eruit te komen. Zelfmoordgedachtes komen vaker voor bij transgenders.’’ Gelukkig heeft ze deze gedachte snel weer verworpen. ‘’Ik heb in die periode ook wel eens overwogen om me niet meer als vrouw te kleden, ik trek mijn stoere spijkerbroek aan en ik ben gewoon weer een man. Maar ik wilde dat helemaal niet. Ik wilde een vrouw zijn. Als ik zou stoppen was ik weer terug bij af, daarom zette ik door.’’  

Hormonen en geslachtsverandering

‘’Ik heb me aangemeld om in transitie te gaan, dit betekent dat ik binnenkort hormonen krijg en uiteindelijk een geslachts-aanpassende operatie onderga. Die operatie is de kers op de taart, maar het is niet strikt noodzakelijk. Ik ben nu al mijzelf. Ik ben een vrouw en ik wordt zo geaccepteerd. Maar ik loop soms wel tegen wat praktische probleempjes aan: mijn uiterlijk, mijn gezicht, mijn stem, mijn lichaam wat geen vrouwenlichaam is. Ik word daarmee elke dag geconfronteerd. Dat is vervelend, maar dat is op te lossen door de hormonen en de operatie.’’

Vervelende reacties van vreemden

Ik heb afgelopen jaar twee keer een opmerking naar mijn hoofd gehad. Een was ‘travestiet’ en de andere was ‘homo’. Nou, die zijn dus allebei fout, maar dat weten zij niet. Het valt qua schelden dus mee.  Maar ik krijg wel veel blikken natuurlijk. Dat snap ik, want mensen registreren binnen een seconde of iemand man of vrouw is. Als ik dan langs loop, raken ze in verwarring. De meeste mensen zijn er niet mee bekend, ze vinden het vaak vreemd, raar of apart. Dat is heel logisch en dat neem ik niemand kwalijk. Wanneer mensen met mij in gesprek raken of me wat beter leren kennen worden ze vaak positiever.

Leuk om te weten: Petra vond het zelf belangrijk dat er mensen op de achtergrond van de foto stonden: ''Ik sta midden in de maatschappij.''

Iedereen mag er zijn!

Petra geeft voorlichting, presentaties, is voorzitter van de landelijke vereniging van transgenders en laat zichzelf zien in dit interview. Dit doet ze omdat ze een belangrijk doel heeft: emancipatie en bewustwording van transgenders in de maatschappij. ‘’Iedereen mag er zijn. Vrouw, man, christen, moslim, werkende, werkloos, dakloos, homo’s en dus ook transgenders.  Natuurlijk mag je mensen vreemd vinden als je in aanraking komt met iemand die anders is dan je gewend bent. Maar probeer niet iemand op voorhand af te wijzen, te beoordelen of in een hokje te zetten.  Het zijn allemaal mensen en ze hebben allemaal gevoel!’’ Ook over zichzelf zegt ze ‘’ Ik ben dan wel geen doorsnee mens, maar ik ben trots op wie ik ben. Ook ik mag er zijn!’’

Informatie over transgenders (klik)

Petra op twitter: @petragender

Door: Emma Brink

Like www.facebook.com/humaninterestvanemma.nl om op de hoogte te blijven van Human Interest van Emma!

Beautyblogger Lizzy heeft kanker, hoe ga je daar als jonge blogger mee om?

Terwijl blogger Lizzy altijd op www.ourfavourites.nl schreef over beauty en lifestyle is er sinds december een ander onderwerp bijgekomen: kanker. Eind 2013 heeft ze namelijk gehoord dat ze ziek is. ‘’Zoiets als kanker verwacht je gewoon niet op je negentiende, wanneer je net op kamers bent gegaan. Je wil gewoon het studentenleven in duiken.’’ In dit interview vertelt ze wat voor invloed de ziekte heeft gehad op haar blog, hoe is het als je kaal wordt terwijl je een beauty blog hebt?

Op het blog vertellen over de ziekte

‘’Net voor oud en nieuw kreeg ik de diagnose: lymfeklierkanker (ziekte van Hodgkin). Ik had een bult in mijn nek en ging daarmee naar de dokter. Toen ik wist dat het kanker was heb ik een filmpje geplaatst op mijn blog, waarin ik uitleg wat er aan de hand is. Dit filmpje is inmiddels al meer dan 5000 keer bekeken.’’ Opmerkelijk is dat haar blog sinds ze ziek is veel beter wordt bekeken. ‘’Dat is natuurlijk wel een beetje dubbel, maar mensen zijn gewoon heel nieuwsgierig. Ook vertellen andere bekende bloggers dan op hun blog over mij, wat mij ook meer viewers op levert. Qua aantallen mag ik de laatste tijd dus niet klagen.’’  Soms worden er wel eens gewaagde opmerkingen geplaagd zoals ‘’zet je pruik eens af’’, maar dat doet Lizzy niet zo veel. ‘’Ik zou het erger vinden als mensen echt nare reacties achterlaten.’’

Het blog van Lizzy gaat onder andere over beauty, ‘’Dat klinkt misschien oppervlakkig, maar make-up kan mensen helpen. In deze periode voel ik mij prettiger door make-up. Als ik zonder in de spiegel kijk, is de confrontatie veel groter, want door de chemotherapie heb ik minder wenkbrauwen, maar die kan ik bijtekenen. Aan de andere kant vind ik het soms ook fijn om over luchtige dingen als uiterlijk te praten, omdat het onderwerp kanker heel heftig is.’’

Haar eraf scheren

‘’Mijn haar eraf scheren was een van de moeilijkste momenten van de ziekte. Op een gegeven moment zag ik uit het niks een hele pluk haar liggen op mijn jasje. Sindsdien viel er elke keer haar uit wanneer ik mijn hand door mijn haar haalden. Haren wassen was al helemaal een drama. Ik wist dat mijn haar eraf moest, maar wou het natuurlijk niet. Op het moment dat de tondeuse over mijn hoofd ging kon ik alleen nog maar huilen. Het is toch een deel van je vrouwelijkheid die je dan verliest. Ook vond ik het heel eng om dan de eerste keer in de spiegel te kijken. Dat durfde ik ook niet meteen, pas een paar dagen later.’’

 ‘’Het is confronterend wanneer je eigen uiterlijk verandert terwijl je zelf veel met uiterlijk bezig bent. Daarom heb ik ook besloten om een pruik te dragen. Dit doe ik zodat ik er zo veel mogelijk ‘normaal’ uit zie en gewoon word behandeld. Een ander meisje in dezelfde situatie als ik deed dit niet en ging vanwege de vermoeidheid ook vaak in een rolstoel zitten. Vergeleken met een kaal meisje in een rolstoel zie ik er helemaal niet ziek uit, terwijl ik dat wel ben.’’  

Positief blijven

‘’In het begin vond ik het heel oneerlijk. Waarom nou net ik? Ik kan door mijn ziekte niet meer studeren en heb mijn kamer in Utrecht moeten opzeggen. Verder kan ik redelijk normaal leven, maar ik ben wel veel sneller moe en kan me ook voor geen meter meer concentreren. Morgen heb ik weer chemo, dus dan lig ik wel de hele dag in bed en de dagen daarna zijn ook  zwaar. Ik kan dan geen hele dag erop uit, dat hou ik gewoon niet vol.’’

Toch kan ze het goed relativeren. ‘’Het is een rotperiode, maar ik word straks beter en dan ga ik gewoon alles tien keer zo hard inhalen! (de ziekte van Lizzy is 99% zeker te genezen: info (klik)). Door de ziekte kijk ik nu anders tegen het leven aan. Voorheen leek het allemaal zo zorgeloos en zeurde ik ook nog wel eens. Maar nu denk ik ‘je mag blij zijn als je gezond bent!’. Ik geniet meer van de kleine dingen ook al ben ik ziek. Ik denk dat ik er sterker uit kom, nu zou ik bij wijze van spreken een moord kunnen doen om weer te kunnen studeren en weer een normaal leven te kunnen leiden. Dat niet alles vanzelfsprekend is, daar sta je niet altijd bij stil.’’

Blog als redding

Hoe ik met mijn ziekte om ga ligt in mijn handen. Ik kan bij de pakken neer gaan zitten en balen van het feit dat ik niet kan studeren. Maar ik probeer het negatieve om te zetten in iets positiefs: wat kan ik met mijn overige tijd doen? Tijd investeren in mijn blog!
Mijn blog is echt mijn redding geweest. Een maand thuis zitten zonder iets te doen kan nog, maar op een gegeven moment gaat series kijken in je bed echt vervelen, ook al lijkt het voor veel mensen heel fijn. Daarom ben ik heel blij dat ik mijn blog heb waar ik flink mee bezig kan zijn en waar ik ook positiviteit uithaal.’’ De lezers worden positief van Lizzy en Lizzy weer van hen, de cirkel is rond.

Via deze LINK (klik) kan je de filmpjes van Lizzy zien. 

Door: Emma Brink

like www.facebook.com/humaninterestvanemma.nl om op de hoogte te blijven van Human Interest van Emma!

Leonie ter Veld, blogger van gewoonwateenstudentjesavondseet

Gewoonwateenstudentjesavondseet is het populaire eetblog van Leonie ter Veld waar ze (bijna) elke avond blogt over wat ze eet. ‘’Het is echt een super onhandige naam, maar het dekt precies de lading en de knulligheid van het blog.’’ Ze mag haar blog dan knullig noemen, ze heeft wel ruim 43.000 likes op Facebook en ontvangt elke dag 10.000 bezoekers op haar persoonlijke blog. We praten samen in een café over de trend van superfoods waar Leonie echt niet aan meedoet, ze geeft tips voor bloggers en vertelt over hoe ze binnen één dag een facebookhit is geworden. Hierover zegt ze ‘’Ik dacht oprecht dat Facebook stuk was.’’

‘’Ik doe vaak boodschappen bij de Albert Heijn voor mijn avondeten. Gewoon omdat die lekker dichtbij is, ik ben niet speciaal een AH-fan of zo.’’

Facebookhit

Op een vrijdagmiddag in juni had het blog op Facebook nog 1600 likes. Uit het niks groeide dit in één dag uit tot 25.000 likes. ‘’Ik dacht oprecht dat Facebook stuk was, dat er iets verkeerd was en dat het  morgen allemaal weer voorbij zou zijn.’’ Facebook was niet stuk, de pagina was ‘viral’ gegaan, dit lijkt op mond-tot-mond reclame, maar dan op internet. Wanneer een facebookvriend iets leuk vindt, komt dit ook weer in jouw timeline. ‘’Het was echt zó raar. Ik wist echt niet wat me overkwam! Ik zat te refreshen en steeds kwamen er honderd mensen bij, letterlijk zo snel. De volgende dag ging ik natuurlijk weer bloggen en ik dacht ’25 duizend mensen! Wat zou ik vanavond eens voor jullie gaan koken?’’’

Eetblog

‘’Ik had nooit gedacht dat ik een eetblog zou gaan maken. Ik heb in principe niks nieuws te vertellen over eten. Het is niet zo dat ik supergoed kan koken en ik zou je niet kunnen vertellen hoelang een broccoli nou precies op moet staan. Maar mijn blog is heel persoonlijk, dat onderscheidt mij. De Appie-app heeft bijvoorbeeld prima recepten, maar je kent de persoon daarachter niet. Het is geen student of net afgestudeerde die niet zoveel te besteden heeft.’’

Gezond?

Het blog staat vol met veel heerlijke recepten, maar deze zijn niet per se gezond. ‘’Mijn zelfgemaakte kapsalon is een van de best gelezen berichten.’’ Met trends als superfoods moet je niet bij haar aankomen. ‘’Daar ben ik echt totáál niet mee bezig. Soms hoor ik mensen over hun groene spinazie smoothie, dat die ‘zo megalekker’ is. Dat vind ik zo’n onzin, dat is gewoon niet lekker! Ik vind het echt jammer dat zóveel mensen zich focussen op slank zijn. Ik denk van ‘Jeeetje! Geniet er gewoon lekker van!’ Ik heb zelf natuurlijk makkelijk praten omdat ik kan eten wat ik wil, niet sport en alsnog niet aankom, maar ik vind een maatje 40 ,42 en 44 ook prima. Vanuit dat opzicht blog ik ook gewoon heel weinig over hele ‘slanke’ dingen. Ik eet het zelf gewoon niet, heb er weinig verstand van en ik wil het gewoon ook niet promoten.’’

Toch is er wel een gezonde kant aan gewoonwateenstudentjesavondseet: ‘’Ik eet heel gevarieerd en ik vind mijn mindset over eten gezond, je mag er gewoon van genieten.’’ Leonie blogt ook voor Foodness wat bekend staat om gezond eten. Hierover vertelt ze ‘’De meeste bloggers bij Foodness hebben heel veel verstand van eten. Op een bijeenkomst was er diëtiste aan het praten over Knor Wereldgerechten. Andere bloggers reageerden toen heftig ‘’Ohnee? Knor Wereldgerechten!? Slecht met E nummers dit en dat’’, terwijl ik de dag daarvoor nog spaghetti van Honig had gemaakt. De rest vindt het dan grappig en ze weten dat ik gezond ben op een andere manier.’’

Tips voor bloggers:

Andere bloggers opgelet! Omdat Leonie niet alleen via haar blog maar ook door haar studie interactieve media erg veel weet over succesvol bloggen geeft ze nog een paar tips: “Ten eerste, begin je blog omdat je het leuk vindt. Echt alleen hierom. Niet omdat je er geld mee wil verdienen of zo groot mogelijk wil worden. Ik heb zelf ook twee jaar geblogd voor 1600 mensen. Verder is het heel belangrijk om op jóúw manier te bloggen, zorg dat het persoonlijk is, het is je eigen product en dat moet het blijven. Vervolgens, kies een goede naam! Hoewel de lange naam van mijn blog ook mijn kracht is, zou ik toch adviseren: kies niet een hele lange naam, het is echt héél onhandig! Als ik een tweet wil doen met #gewoonwateenstudentjesavondseet, is mijn tweet al snel vol. Als laatste tip: gebruik veel promotie via social media, hierin kan je ook je blog persoonlijker maken, zodat mensen ‘vrienden’ worden met de persoon achter het blog.

Toekomst

Leonie heeft een druk bestaan want naast het bloggen heeft ze ook nog een fulltime baan bij het DeLaMar theater. Het bloggen zelf kost ongeveer 15 uur per week, waarvan ze de helft van de tijd bezig is met reacties en mails beantwoorden. Lachend voegt ze eraan toe ‘’En ik ben ook nog eens verslaafd aan de serie Lost, dus ik kom echt niet aan alle reacties toe elke dag.’’

Ze hoopt het bloggen fulltime te kunnen doen. ‘’Ik heb het idee dat wanneer ik er nog meer tijd in steek ik meer bezoekers zou krijgen en dus ook weer meer geld te verdienen.’’ Nu kan ze nog niet van de inkomsten van haar blog leven.Verder vertelt ze enthousiast over een plan voor de toekomst, maar eindigt het met ‘’dat is nog wel geheim hoor! Dat wil ik graag zelf naar buiten brengen.’’ Ik verklap het niet, dit interview eindigt dus met een cliffhanger, waarvan in het najaar (even wachten dus nog) meer bekend van zal worden via www.gewoonwateenstudentjesavondseet.blogspot.nl!

Emma Brink

Dit blog volgen? Dat kan gemakkelijk wanneer je de facebookpagina liked: www.facebook.com/humaninterestvanemma